امیررضا برزویی قهرمان و ملی پوش کاراته ایران در وزن 67-کیلوگرم با کلی انگیزه در مسیر قهرمانی کومیته از دوران کودکی تا کنون به استوراترین شکل قدم برداشته و برای ایران افتخار آفرینی کرده است. گفتگو با وی نکته های جالبی داشت:
مسیر قهرمانی امیر رضا برزویی از سنندج تا سکوی قهرمانی جهان در وان ترکیه چگونه شکل گرفت؟
از سال 1387 کاراته کار میکنم. اواخر سال 1387کاراته را به طور حرفه ای شروع کردم و طبیعتا دونوع کاراته (کنترلی و غیرکنترلی)وجود دارد.در همان موقع کاراته غیرکنترلی (کیوکیشین)را شروع کردم و تا سال 1390 کاراته غیر کنترلی(سبک های آزاد) کار کردم و کمربندقهوه ایم را هم در کمربند غیرکنترلی گرفتم.در اوایل سال 1390 با تغییر رشته به کنترلی آمدم و درکومیته به فعالیت پرداختم.از آن موقع به شکل حرفه ای تمرین کردم و وارد آکادمی داو شدم و تمریناتم را تا اولین مدال رسمی ام ادامه دادم.
اولین مدال رسمی ام انتخابی تیم ملی بود و پس از انتخاب در تیم ملی اولین اعزاممان سال 1395 شکل گرفت و به مسابقات بین المللی ارمنستان رفتیم که نشان برنز را کسب کردم و در سال 1396 در سبک گوجوریو در ژاپن برگزار شد و آنجا هم مدال برنز را تصاحب کردم.
اواخر سال 1396نقره انتخابی تیم ملی نوجوانان رادر سنندج کسب کردم . اردیبهشت ماه سال 1397 نشان طلای مسابقات انتخابی تیم ملی نونهالان را تصاحب کردم ووارد تیم تیم ملی نوجوانان ایران شدم.در همان سال مسابقات قهرمانی کاراته وان جهانی برگزار شد که رنکینگ یک مسابقات نوجوانان شدم و پس از آن به مسابقات بین المللی باکو رفتیم و در آن مسابقات در وزن 52- کیلوگرم نشان طلا راکسب کردم ودر سال 1398 متاسفانه بیماری کرونا باعث شد تا مسابقه ای برگزار نشود و تنها درلیگ برتر کشور شرکت کردیم و با تیم گیلان مال مدال طلا را کسب کردم وطبیعتا این نشان طلا تکرار نشان مدال طلایی بود که سال قبل آن(1397)با تیم پاس کسب شده بود والبته در سال 1396 هم در لیگ برتر برنز این مسابقات را داشتم.
تااواخر سال 1399 مسابقات برون مرزی برگزار نشد ودر همان سال برنز لیگ برتررا با تیم دال کرمانشاه گرفتم .از سال 1400 وارد رده سنی جوانان شدم و طبیعتا در طول این مدت مسابقاتی برگزار نشده بود که فقط مسابقات لیگ جهانی جوانان یا مسابقات کاراته وان را در این رده داشتیم که در استانبول ترکیه برگزار شد که در آن مسابقات نشان طلا را به گردن آویختم و تنها طلای ایران در بین 40 نفری که اعزام شده بودیم را به ایران ارمغان آوردیم و با توجه به بازی های سختی که برگزار شد پس از 6 مسابقه سنگین برای اولین بار دریک چنین مسابقاتی نشان طلا را کسب کردیم و یکی از دوستانم هم برنزی شد.
پس از برگشت به ایران مسابقات انتخابی قهرمانی کشور برگزار شد که آنجا هم نشان برنز را کسب کردم و این مسابقات 5 روز پس از برگشت از ترکیه بود و پس از آن مرحله آخر انتخابی قهرمانی آسیا در قزاقستان برگزار شد که آنجا پس از دو دور مبارزه با تمامی حریفان به عضویت تیم ملی جوانان در آمدم و با تمرین ها و اردوهای فشرده اواخر سال 1400به مسابقات آسیایی قزاقستان اعزام شدیم که آنجا هم نشان برنزرا گرفتم و در ماقبل فینال با حریفی از قزاقستان روبرو شدم که با ناداوری داوران در مرحله رپشارژ مدال برنز را کسب کردم و عملا این رده سنی نیز برایم به اتمام رسید و وارد رده سنی امید(بالای 18 سال) شدم و پس از برگشت به ایران اسفند ماه مسابقات قهرمانی کشور را شرکت کردیم که آنجا به دلیل اولین تجربه در رده بزرگسالان باختم و همان سال قول دادم که سال بعدی باید طلا بگیرم که مسابقات کاراته وان های ایرانی شروع شد که دومین دوره آن برگزار میشد و در آن مسابقات با وجود آسیب دیدگی شرکت کردم و باختم . طبیعتا پس از برگشت از مسابقات قزاقستان به دلیل مصدمیت بدنم افت کرده بود ومرحله دوم مسابقات انتخابی تیم ملی در21 اردیبهشت ماه 1401 در کرمانشاه برگزار شد ومدال طلا را کسب کردم و مرحله سوم هم درزنجان برگزار شد وآنجا هم نشان طلا را کسب کردم وخوشبختانه نفراول رنکینگ کاراته وان ایران در وزن 67 کیلوگرم در سال 1401 شدم و عملا طلای انتخابی رده سنی امیدها را در گنبد کاووس استان گلستان داشتم وپس از آن از سوی فدارسیون مسابقاتی با عنوان برترین برترین های ایران برگزار شد که هشت نفر برتر هر وزن در ایران چه در کاتا و چه در کومیته در یزد باهم روبرو شدند ودر آنجا هم نقره گرفتم و برای انتخابی مسابقات جهانی ترکیه هم پیش آمد که آنجا هم نفر دوم شدم و پس آن کمی آسیب دیدم و البته قبل از مسابقات جهانی ترکیه به مسابقات کاراته وان کوجالی رفتیم و آنجا هم چند دور بالا آمدم ولی در دور چهارم باختم و پس از آن در مسابقات انتخابی جهانی نفردوم شدم و در مسابقات جهانی آسیب دیدم و باختم و چون در رده های جهانی موفق نشده بودیم برای بازی های آسیایی ازبکستان مسابقات انتخابی گذاشتند وبه دلیل الینکه شرایط بدنیم به دلیل مصدومیت ها خیلی پایین بود برای مسابقات مرحله آخر نتوانستم نتیجه بگیرم و خط خوردم ودر این فاصله سرباز شدم وآذرماه در دوره آموزشی نیروی انتظامی شرکت کردم و استاد ابوالقاسم پایدار وجناب سعید اسماعیلی که خودشان نیز در کاراته حضور دارند و فرماندهمان نیز هستند سپاسگزارم .
پس از اتمام دوره آموزشی با تمرین های مستمر دوباره لیگ جهانی از بهمن ماه آغاز شد و در دور سوم درحالی که حق ییروزی داشتم و پیش بودم با ناداوری و پرچم ندادن ها به یک کاراته کای قطری باختم واوت شدم. پس از باخت ها این حس عدم نتیجه گیری وحشتناک بود و دوره تنهاییم آغاز شد و این باعث شد تا قویتر شوم وبه واقع برای رسیدن به موفقیت ها باهمه وجود میجنگم.
درحرفهایتان به باشگاه پاس اشاره کردید آیا مثل فوتبال در کاراته هم امکان حضور و گذارندن دوره خدمت نظام وظیفه برایتان برایتان وجود نداشت؟ از سویی چرا با کسب مدال های جهانی امکان معافیت از سربازی برایتان فراهم نشد؟
چون مسابقات کاراته وان به اسم لیگ جهانی برگزار می شود و قهرمانی جهان نیست و ازطرفی چون در رده سنی جوانان بودم و برنز آسیایی و طلای لیگ جهانی را داشتم،آن ها را قبول نکردند و گفتند رده سنی جوانان در صورتی میتواند معاف شود که طلای قهرمانی جهان را در رده ملی داشته باشد.
چیشد سمت کاراته آمدید؟ دلیل اینکه در کاراته کومیته را انتخاب کردید چه بود؟
واقعیتش بچه که بودم فیلم های رزمی مثل جکی جان و بروسلی را زیاد می دیدم و از نظر جثه ای نیز از یک آدم معمولی خیلی ضعیف تر بودم. از تلویزیون نیز همیشه پیگیر مسابقات رزمی مثل کاراته و تکواندو وووشو بودم و علاقه ام شکل گرفت و نزدیک ترین باشگاهی که در محله مان بود کاراته داشت و از آنجایی هم که من علاقه به مبارزه داشتم به سمت ورزش های کنترلی نیامدم . پس از کشف استعدادتوسط مربیان،مربیان به پدرم گفته بودند که امیررضا در کاراته کنترلی می تواند موفق تر باشد و تیم ملی نیازبه ورزشکارهای سرعتی دارد و از آنجا منم کومیته را انتخاب کردم.
در بخش کاتا خب باتوجه به شرایط هنری ورزشی کاتا مربیان دوران کودکی در تیم ملی هم هستند و در رده های باشگاهی هم حضور دارند برای کومیته و بخش مبارزه ای هم امکان اینکه یک ورزشکار از مربیان رده های پایه اش استفاده کند وجود دارد؟
خب من در کرمانشاه که تمرین میکنم ،داخل باشگاه قهرمانان آسیا و جهان هستند افرادی نظیر آقایان مهدی خدابخشی،علی مسکینی،سامان حیدری و مربیانمان هم آقایان حمیدرضا فرهادی و احسان حیدری که الان در آمریکا هستند و آقای حمیدرضا فرهادی هم مربی تیم ملی امید تیم ملی ایران که در مسابقات جهانی ترکیه و آسیایی قزاقستان حضور داشتند.بله مربیان باشگاهی ما هم مربیان تیم ملیمان هستند.
برنامه تان برای سال 1402 چیست؟
ادامه مسابقات لیگ کشوری را داریم که با تیم پاس قرارداد دارم و با آنها هفته آخر لیگ را اواخر اردیبهشت ماه خواهیم داشت.
اواخرسال 1401 انتخابی تیم ملی بزرگسالان برگزار شد و طبق برنامه ریزی که داشتیم در این مسابقات شرکت کردیم و توانستم آنجا طبق قولی که داده بودم طلا بگیرم و مسابقات بعدی انتخابی تیم ملی را آقای شهرام هروی مشخص کرده اند که پنجم و ششم اردیبهشت ماه مسابقات بزرگسالان تیم ملی را داریم و مقرر شده تا دونفر به مرحله آخر انتخابی راه پیدا کنند و مرحله آخر انتخابی تیم ملی هم 30و 31خرداد ماه برگزار خواهد شد.
در مسابقات پنجم و ششم اردیبهشت ماه درهر وزن 6 نفر هستند که دو نفر به مرحله آخر راه پیدا میکنند و اواسط اردیبهشت ماه هم لیگ جهانی مراکش راداریم که کسانی که رنگینک برتر دارند می توانند شرکت کنند وتنها بازیکنی که توانسته در مرحله فراخوان فدارسیون شرایط حضور داشته باشد هستم ودراوزان دیگر هم بچه ها هم هستند و اولویت انتخابی است و اگر دو نفر در هر وزن باشیم مسابقات انتخابی برگزار می شود و البته فدراسیون هم دنبال کارهای اعزام تیم ملی ایران است تا با دستی پر در این مسابقات حضور داشته باشیم.
در گفتگویی که با خانم سپیده امینی قهرمان و ملی پوش کاتای ایران داشتم اشاره کرد که در بحث اعزام به مسابقات کاراته وان ها فدارسیون با محدودیت هایی مواجه است و برای اینکه رده بندی های جهانی را ورزشکاران از دست ندهند با هزینه های شخصی و یا بخشی از ورزشکاران با اسپانسرها حضور می یابند، در کومیته شرایط به چه صورت است ؟
من اوایل سال 1401 که به مسابقات کاراته وان امارات رفتم از طریق اسپانسرها به این مسابقات اعزام شدیم و بخشی را نیز با هزینه شخصی تامین کردیم.اسپانسری که من را حمایت کردباشگاه ذوب آهن بیستون بود که جا دارد از آنها تشکر کنم و چون هزینه مراکش واقعا بالاست و اگر فدراسیون اعزام نکند شرایط به شدت سخت خواهد شد چون نفری تقریبا 100میلیون تومن خرج خواهد داشت و چون ما سرباز هستیم به صورت آزاد نمیتوانیم از ایران خارج شویم و برای این موضوع مجوزهایی نظیر شورای برون مرزی لازم است به عنوان مثال در کاراته وان قونیه شورای برون مرزی مجوز حضور نداد و از این رو در این مسابقات علی رغم میل باطنی نتوانستیم حضور داشته باشیم .و تیم ملی هم اعزام نشد و ورزشکاران ایرانی کاملا شخصی ولی با پرچم ایران در این مسابقات حضورداشتند.
در مسابقات کاراته وان چون حضوردر این مسابقات به رنکینگ جهانی یک ورزشکار کمک میکند ورزشکاران علاقمند هستند که حتی با هزینه های شخصی در این مسابقات حاضرباشند .از سویی دلیل اعزام فدارسیون هم به مسابقات کاراته وان مراکش به خاطر بازی های آسیایی است که میخواهد ورزشکاران ملی پوشش را مورد ارزیابی قرار دهد.
ما سال های گذشته در رشته های رزمی مثل تکواندو مدال های خوبی در المپیک و جهانی کسب کرده بودیم در المپیک اخیر در کاراته درخشش سجادگنج زاده باعث شد تا نگاهی ویژه به این رشته هم به وجود آید چقدر وجودچنین شخصیت هایی دراین رشته باعث شد تا شناخت عمومی از این ورزش در جامعه زیادتر شود وبرای خودشما نیز چقدر وجود چنین الگوهای ورزشی در موفقیت هایتان نقش داشت؟
آقای سجاد گنج زاده که همیشه باعث افتخارهستند و از دوستان خوبمان هستند و همچنین آقای بهمن عسگری عزیز که از افتخارآفرینان این رشته هستند و خب خوشبختانه در داخل باشگاه خودمان هم قهرمانان جهان همچون آقایان سامان حیدری ومهدی خدابخشی وجود داشتند که باعث می شدند من هم از بچگی آنها را هم از نظر شخصیتی و هم از نظر الگوی خودم قراردهم و خوشحالم که در مسیری هستم که میتوانم حتی به شکل کوچکی جای پای آنها بگذارم و امیدوارم با تمرین های مستمر بتوانم چه در مراکش و چه در انتخابی ها تمام تلاشمان را بکنیم.
بسیاری از ملی پوشان وقتی به سکو می روند میگویند داستان از آنجا به بعد آغاز می شود چرا که تداوم قهرمانی از خود قهرمانی سخت تر است مخصوصا در رشته های انفرادی انتظار و امیدواری زیادی است برای خود ورزشکار تا بتواند بیشتر بدرخشد این قضیه چقدر سخت وشیرین است؟
دقیقا اینکه روی سکوبروی راحت است اما دوباره سکو رفتن است که بسیار سخت است وقتی از سکو پایین میایی انگار دوباره باید تمرین کنی و دوباره شروع کنی اما به شدت حس خوبی است چون عطش این را داری که دوباره روی آن سکو قرار بگیری چون میخواهی ، از این رو آن فشار ها را به جان میخری و این به شدت ارزش دارد.و به خودت میگویی من که یکبار رفتم چرا باید دوباره نروم و نگهش ندارم و این انرژی خاصی می دهد.
متاسفانه مسئولان حمایت زیادی نمیکنند و وقتی همان لحظه که در سکو هستی حمایت های کوچکی میبینی و بعد انگار همه چیز فراموش می شود و این کمی ورزشکار را آزار میدهد و حتی گاهی دلسرد میکند ولی خب همین چیزها باعث می شود تا قویتر تمرین کنی و دوباره بیشتر تلاش کنی تا خودت را بیشتر نشان دهی.
با اینکه تمام رده های ملی را پشت سرگذاشته ای هدف گذاری امیر برزویی برای خود در عرصه ورزشی چیست؟
ان شاالله طبق برنامه ریزی که وجود دارد دونوع هدف دارم،بخشی از اهداف نزدیکند ودر طول سال برنامه ریزی می شوند و بخشی ازهدف ها نیز دوردست هستند به عنوان مثال قهرمانی در المپیک ،در المپیک 2024 پاریس متاسفانه کاراته نیست ولی قرار است در المپیک 2028 لس آنجلس رشته کاراته وجود داشته باشد و فعلا دورترین هدفی که دارم فعلا طلای المپیک لس آنجلس را بگیرم وان شاالله در المپیک های بعدی این طلا ها را تکرار کنم.
در هدف های نزدیک هم ان شاالله مسابقات انتخابی تیم ملی است که تمام تمرکزم را روی این مسابقات گذاشتم و بعد از آن هم مسابقات کاراته وان های خارج از کشور است که به دنبال آن قهرمانی های آسیا و جهانی و بازی های آسیایی هم هستند.که باید قدم به قدم پیش برویم.
دوره ای ورزش های رزمی را اختصاصی برای شرقی ها میدانستند واین روزها علاوه بر شرقی ها و غربی ها، آسیایی های حوزه خلیج فارس هم به شدت پیشرفت کرده اند،رقیب هایت از کجایند؟
کاراته ایران دربخش کومیته واقعا رنک یک جهان است به طوری که دو دوره پشت سرهم تیم کومیته ایران توانست در مسابقات جهانی طلا بگیرد و این موضوع باعث می شود که عملا کمی حریفان از ایرانی ها بترسند واین سبب می شود که روی تیم ایران حسابی جداگانه در مسابقات داشته باشند ولی خب الان کشورهای عربی هم سرمایه گذاری کرده اند.
سابقا در کاراته کشورهایی نظیر ایران،ترکیه و ژاپن به شکل تیمی مطرح بودند و سایر کشورها هم همچون فرانسه ویا مصر ستاره هایی داشتند که در مسابقات میدرخشیدند ولی این روزها کشورهای عربی هم در این رشته سرمایه گذاری خوبی کرده اند به عنوان مثال کشور اردن در این رشته سرمایه گذاری خوبی کرده است که مدعی است و درکنار آن هم کشورهایی همچون قزاقستان و ازبکستان هم با سرمایه گذاری هایی که دارند به سرعت پیشرفت میکنند.
در ایران هم خب مثل هر ورزشی که پستی و بلندی دارد کاراته هم دوره ای را با افت گذارند اما به سرعت با برنامه ریزی های اصولی به سمت موفقیت قدم برداشت.
در رشته های تیمی گاهی بازیکنان به عنوان لژیونر به تیم های خارج از کشور می روند با کسب تجربه های جهانی آن تجربه ها را به تیم های ملی هم منتقل می کنند یک چنین پیشنهاد های در کاراته برای ورزشکاران برای حضور درباشگاه ها وجود دارد؟
واقعیتش این است که در مسابقات کاراته وان ها می شود درکشورهای خارجی هم ایرانی ها با بستن قرارداد تحت حمایت آنها مبارزه کنند.به عنوان مثال در کشور امارات چون تیم فجیره در امارات حضور داشت باشگاهی از امارات به ما گفتند که بیایید و با باشگاه اماراتی قرارداد ببندید و در این مسابقات شرکت کنید و بازیکنانی هم به این طریق در مسابقات حضور داشتند ولی من به خاطر شرایطی که داشتم قبول نکردم وباوجود تقبل هزینه ها حتی برای هر ورزشکار هزار دلار هم میدادند که من چون رنکینک و مدال هایم به نام ایران است خواستم که اگر در مسابقاتی مدالی هم میگیرم به نام ایران باشد.
البته مسابقاتی هم وجود دارد که به نام باشگاه های آسیا نام دارد که سال های قبل از ایران تیم دانشگاه آزاد در این رقابت ها شرکت می کرد و الان چند سالی است که ایران در این مسابقات حضور ندارد و باشگاه ها هم بازیکن جذب می کنند و البته یک مربی و دوست اماراتی دارم که یک چنین پیشنهادی داده است که برای باشگاه های آسیایی اگر برگزار شود مذاکره ها انجام میگیرد.
حضورآقای طباطبایی را در راس فدراسیون چگونه میبینی؟باتوجه به ابقای مجددشان چقدر در رشد و ترقی این رشته رزمی می تواند موفق عمل کند؟
صد در صد خیلی تاثیر دارد.در مسابقات آسیایی قزاقستان حدود صد نفر بازیکن و داور و مربی به این مسابقات اعزام شدیم که این موضوع هزینه سنگینی به فدارسیون تحمیل کرد ولی فدراسیون بودجه محدودی دارد که خوشبختانه آقای طباطبایی توانست این موضوع را به خوبی مدیریت کند و به نظرم مدیر خوبی است و البته یادمان نرود که آقای گنج زاده هم در زمان مدیریت آقای طباطبایی نشان طلای المپیک را گرفتندو این خود هم نشان از مدیریت و حمایت خوبشان داردو امیدوارم که این رشته با مدیریت خوبشان موفق باشد.
با توجه به اینکه نسل جدید کاراته هم به شدت پویا و فعال هستند و به خوبی جا در پای بزرگان می گذارند و خودشان هم صاحب سبک هستند برای نسل بعد از شما برای اینکه خانواده ها با رغبت بیشتری کودکانشان را به این رشته بیاورند چه صحبتی با آنها دارید؟
اولین چیزی که یک ورزشکار را به سمت قهرمانی سوق میدهد حمایت خانواده است.من خدا روشکر که از نظر خانواده حتی در دوره های شدید خستگی وگاهی دلسردی ،حمایت شدم و در هر رشته ای حمایت خانواده نقش دارد و در کنار آن هم تلاش و زحمتی و خواستی است که یک ورزشکار دارد.
به جرات میگویم هرکسی که میخواهد خودش را به چالش بکشد وارد رشته کاراته شود زیرا در عین سختی به شدت به قدرت فرد هم کمک می کند و هم در کنار آن به ذهنی آماده هم نیازمند است تا در این رشته موفق باشید.
به شدت برایت آرزوی موفقیت و سلامتی داریم و خوشحال می شویم تا به مخاطبان ندای بی صدا حرف پایانیتان را انعکاس دهیم.
از جناب سرهنگ پایدار و جناب سرهنگ اسماعیلی که فرماندهانم هستند و حمایتمان میکنند تا به موقع تمرین کنم سپاسگزارم وجاددارد از حمایت باشگاه ذوب آهن بیستون کرمانشاه نیز قدردانی کنم که از نظرمالی حمایت میکنند و از خانواده که اصلی ترین حامی من هستند و با انرژی های مثبتشان از نظر روحی آماده ام میکنند به شکل ویژه تشکر کنم .
از مربیان عزیزمان جناب احسان حیدری و حمیدرضا فرهادی در بخش کاراته ودکتر اسماعیل فرزانه به عنوان مربی بدنسازم به شدت ممنونم و امیدوارم که با موفقیت هایم بتوانم جواب زحماتشان رابدهم.
از پایگاه خبری ندای بی صدا و تمام مردم عزیز کشورمان که از این طریق با آنها به گفتگو پرداختم هم متشکرم و امیدوارم که بهترین ها درانتظارشان باشد و میخواهم بگویم تا بدانند قول داده ام تا نهایت تلاشم را داشته باشم و برای موفقیت و شادی مردمم همیشه میجنگم .
گفتگو توسط:امیدشرکت تبریزی
