از این هفته قرار است مطالبی ویژه در حوزه روانشناسی با زبانی ساده داشته باشیم:
کمالگرایی
یکی از سازه های شخصیتی که نقش مهمی در سازش یافتگی افراد ایفا می کند کمال گرایی است. کمال گراها به عنوان افرادی شناخته میشوند که تمایل دارند در تمام ابعاد زندگی کامل باشند. بر پایه این تعریف فرد کمال گرا بر این باور است که میتواند با تلاش و کوشش به نتایج کامل دست یابد. این در حالی است که نتایج کامل و بدون نقص دست نایافتنی است و تلاش برای دستیابی به آن آسیبهای روان شناختی را در پی خواهد داشت.
افراد کمال گرا تجارب شکست را بیش از حد تعمیم میدهند بنابراین دور از انتظار نیست که پژوهشها حاکی از آن باشند که کمال گرایی با افسردگی اضطراب عزت نفس پایین خودکشی بیماری کرونری قلب و الکلیسم ارتباط داشته باشد چرا که وقتی فرد پذیرش خود را مشروط به کسب موفقیت ها و معیارها میداند احتمالاً روند پیگیری اهداف به طور مؤثر دچار مشکل خواهد شد و به دنبال آن شکست و ناکامی در تحقق اهداف رخ خواهد داد که این خود باعث ناکامی فرد در دستیابی به سایر اهداف و ایجاد شناختهای معیوب در فرد خواهد شد. بنابراین در طی این فرایند کمال گرایی موجب مشکلات و مسائل بسیار در فرد میشود.
پژوهش و نظریه پردازی پیرامون کمال گرایی طی دو دهه گذشته روند رو به رشدی را داشته است. پژوهشهای زیادی نشان داده اند کمال گرایی افرادی که اختلال تغذیه و علائم اختلال اضطراب افسردگی دارند در مقایسه با افراد سالم بیشتر است.
شناخت باورهای مثبت و منفی کمال گرایی و رابطه آنها با مولفه های روانی و شخصیتی اهمیت زیادی دارد و کمال گرایی منفی با پیامدهای آسیب شناختی نظیر عزت نفس پایین اضطراب و تعلل باورهای غیر منطقی خود سرزنش گری خود انتقادگری احساس گناه و نشانگان افسردگی مرتبط است. در حالی که کمال گرایی مثبت با تجارب سالم تری نظیر کوشش برای پیشرفت عاطفه مثبت عزت نفس بالا خودکارآمدی و خودشکوفایی در ارتباط است .
چه کارها و چیزهایی که به آنها علاقه داشتیم اما هیچ وقت شروعشان نکردیم، چون ترسیدیم شکست بخوریم و از پس آن بر نیاییم و به درجه عالی نرسیم.
فکرهایی در مورد اینکه چرا بقیه انقدر پیشرفت کردند من هیچی نشده ام ،باید از همه جلو تر و بهترین باشم و مقایسه کردن دائم خود با بقیه چقدر حالمان را بد کرد.
یا این حس نارضایتی همیشگی از خودمان حتى وقتی کاری را انجام میدهیم دست از سرمان بر نمیدارد و همیشه ناامید هستیم زیرا اراده هیچ کاری را نداریم.
پشت همه ی اینها چیزی به نام کمال گرایی وجود دارد که نه تنها نمیگذارد رشد کنیم به هدف هایمان برسیم، بلکه با آوردن فکرهای زیاد به ذهنمان کاری کرده که همیشه از خودمان ناراضی باشیم و حس کنیم که کافی نیستیم.
اگر بخواهیم کمال گرایی راتعریف کنیم در یک کلمه ترس را می توان یادآورد شد. ، ترس از کافی و خوب نبودن، ترس از شروع کردن، ترس از شکست خوردن، ترس از نارضایتی ، ترس از نا امیدی و...
ادامه دارد...
نوشته شده توسط:ثمین وطنی
